Όταν δεν είσαι αφεντικό, το μόνο πράγμα που ελέγχεις είναι ο εαυτός σου.
Νίκος Κακαβούλης
Θες να έχεις τα χέρια σου ελεύθερα; Άκουσέ το σε αφήγηση από τη Νανά Τσούμα.
(Spotify, Google Podcasts, Apple Podcasts)
Πάντα ήθελα να ελέγχω τα πάντα στη ζωή μου. Όμως δε μπορώ να πετύχω τίποτα. Είμαι άτυχος ή ηλίθιος;
– ΑΝΩΝΥΜΟΣ
1. Κοίτα καλά στον καθρέφτη.
Είμαστε ένα ασυνήθιστο, εύθραυστο είδος σε μια γωνιά του σύμπαντος που έτυχε να έχει οξυγόνο. Η ύπαρξη μας και μόνο είναι ένα θαύμα. Δεν ήμασταν, ούτε θα γίνουμε ποτέ, οι απόλυτοι κύριοι της τύχης μας. Θα παραμείνουμε στο έλεος δυνάμεων, που δεν καταλαβαίνουμε και δεν ελέγχουμε. Είναι αναπόφευκτο: στο τέλος θα παραδοθούμε. Ας το κάνουμε απ’την αρχή με χάρη και αξιοπρέπεια.
2. Παραδέξου ότι μπορεί να χάσεις.
Σε αυτό το παιχνίδι η τράπουλα είναι εξαρχής σημαδεμένη. Είμαστε αδύναμοι μπροστά στα γεγονότα που εξελίσσονται, μπερδεμένοι παρά τους φοβερούς μας εγκεφάλους και ευάλωτοι σε κάτι τόσο μικρότερο από εμάς όπως τα μικρόβια.
3. Πέταξε ό,τι σε κρατάει πίσω.
Μας βαραίνουν και το ξέρουμε: Το κυνήγι της τελειότητας, η επιθυμία για μια ατσαλάκωτη ζωή, η πεποίθηση πως μια πορεία χωρίς σκαμπανεβάσματα είναι το κληρονομικό μας δικαίωμα. Ό,τι και να κάνουμε η ζωή θα συνεχίσει, τακτικά, να μας εκπλήσσει.
4. Μην το παίρνεις προσωπικά.
Δεν μας ξεχώρισαν, εμάς ειδικά. Τίποτα από αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο δεν γίνεται για να μας βασανίσει. Μπορεί να είμαστε τα θύματα, αλλά ποτέ δεν ήμασταν οι στόχοι.
5. Εμβάθυνε τις σχέσεις σου.
Περιβαλλόμαστε από σαστισμένους, σαν και μας, ανθρώπους, που διψούν για επαφή, και έναν πολιτισμό που χτίστηκε στη παραδοχή ότι μόνοι μας, ο καθένας, είμαστε εντελώς αναλώσιμοι. Είναι στη φύση μας να ερχόμαστε κοντά όταν όλα είναι πιο δύσκολα.
Ιστορίες, σαν και αυτή, που εμπνέουν και παρακινούν. Κάθε εβδομάδα στο email σου.
6. Κάνε κάτι και για τους άλλους.
Υπάρχει ένας πιο προσιτός στόχος από την εξαντλητική επιδίωξη των προσωπικών μας φιλοδοξιών: η ανακούφιση των άλλων, έστω και προσωρινά. Οι μεγάλες κρίσεις θα μας επιτρέπουν πάντοτε να παίρνουμε αυτή την ανάσα πριν συνεχίσουμε την μοναχική μας πορεία.
7. Προετοιμάσου για το χειρότερο.
Είμαστε προγραμματισμένοι να εξοικειωνόμαστε ακόμα και με τα πιο τρομακτικά σενάρια. Ο συνεχής, αδιάλειπτος φόβος, μας φαίνεται από κάποια στιγμή και μετά απίστευτα βαρετός. Και η γαλήνη έρχεται αναπάντεχα όταν αποδεχτούμε ότι τα πράγματα μπορεί να χειροτερέψουν πολύ πριν βελτιωθούν.
8. Αξιοποίησε τα μικροπράγματα.
Για καλή μας τύχη, είμαστε προικισμένοι με πέντε αισθήσεις που ικανοποιούνται εύκολα ακόμα και με τα πιο ταπεινά ερεθίσματα. Ένα γευστικό γεύμα μπορεί να μας φτιάξει τη μέρα, μια ευχάριστη μυρωδιά μπορεί να μας αλλάξει τη διάθεση. Υπάρχει μέσα μας ένας ολόκληρος μηχανισμός για τη διατήρηση της ψυχικής μας ισορροπίας, βασισμένος στα πιο απλά υλικά. Θα αντισταθμίζει πάντα τις καταιγίδες αρνητικών συναισθημάτων αρκεί να τον ενεργοποιήσουμε.
9. Διακωμώδησε την κατάσταση.
Ας το παραδεχτούμε. Υπάρχει κάτι το ξεκαρδιστικό σε όλο αυτόν τον παραλογισμό που ζούμε. Μακάβριο ή ελαφρύ, σκοτεινό ή ανεπαίσθητο, το χιούμορ θα είναι η τελευταία μας αντίσταση.
10. Συγχώρεσε τον εαυτό σου.
Δεν θα γίνουμε ποτέ ακριβώς όπως θα θέλαμε, τόσο ήρεμοι και πλήρεις όσο ελπίζαμε, τόσο ευτυχισμένοι όσο ονειρευόμασταν. Όχι επειδή δεν προσπαθήσαμε, μόνο εμείς ξέρουμε πόσο, αλλά επειδή ήταν ελάχιστα τα πράγματα που ελέγχαμε. Ήταν ένας ευγενής στόχος καταδικασμένος από την αρχή. Δε φταίμε και δεν πειράζει. Οι μεγάλες κρίσεις θα μας θυμίζουν ότι αυτό είναι το φυσιολογικό.
11. Αποδέξου ότι δεν είσαι το αφεντικό.
Προερχόμαστε από ένα είδος που μέσα σε μερικές χιλιάδες χρόνια κατάφερε να κατανοήσει το μυστήριο της ύπαρξης, έφτιαξε μια σειρά από φοβερές μηχανές και συνήθισε να μανατζάρει αυτή τη μικρή γωνιά του σύμπαντος. Ίσως έχει έρθει η ώρα να πάρουμε το επόμενο μάθημα: να αποδεχθούμε ότι είναι εντάξει, όταν κανείς δεν κοιτά, να αισθανόμαστε φοβισμένοι και, όταν τα πράγματα είναι τόσο δύσκολα, πολύ πολύ μικροί.
Βασισμένο στο The School of Life. Μουσική από τους Destroyer.