Πως να βελτιώσεις την παραγωγικότητα σου.

Τιθάσευσε και γιόρτασε τις “μικρές νίκες” της ημέρας.

Νίκος Κακαβούλης


Θες να έχεις τα χέρια σου ελεύθερα; Άκουσέ το σε αφήγηση από τη Νανά Τσούμα.


Έχω αρχίσει να “βαραίνω” και να βαριέμαι. Πάχυνα, έκοψα το γυμναστήριο, δουλεύω από το σπίτι (όσο μπορώ), έκοψα τις παρέες. Δεν έχω καμιά ευχαρίστηση πια για τίποτα. Έτσι θα πάει;

– ΑΝΩΝΥΜΟΣ


Δεν αισθάνεσαι πολύ παραγωγικός τελευταία; Κανένας λόγος ανησυχίας.

Βλέπεις, για πρώτη φορά στην ιστορία έχει στραφεί τόσο έντονα το ενδιαφέρον γύρω από την προσωπική παραγωγικότητα. Είχαμε που είχαμε ανάμεικτα συναισθήματα για το τι σημαίνει να είσαι παραγωγικός (και πως να το δείχνεις) ήρθε η νέα μόδα και έδεσε. Φωνές από παντού σου υπενθυμίζουν καθημερινά ότι αν δεν τελειοποίησες τη συνταγή της μαμάς για σπιτική λεμονάδα, δεν διάβασες τουλάχιστον τρία νέα βιβλία, δεν άνοιξες ένα online shop και δεν έγραψες το επόμενο best-seller μυθιστόρημα, απέτυχες.

Ευτυχώς αυτό το πρόβλημα έχει λύση και αυτή δεν είναι να αυτοπαρηγορηθείς ανελέητα ή να το ρίξεις στο φαγητό. Αρκεί να μετατοπίσεις – όσο πιο απαλά γίνεται – την προσοχή σου στις τόσο παρεξηγημένες μικρές νίκες.

“Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι έχουν πια μια επιπλέον δουλειά – αυτή της μερικής απασχόλησης. Θα μπορούσε να λέγεται Πολίτης της Μετα-πανδημίας”, λέει η Teresa Amabile, καθηγήτρια διοίκησης επιχειρήσεων στο Harvard Business School και συγγραφέας του εγχειριδίου “Η αρχή της προόδου: Πως οι μικρές νίκες πυροδοτούν τη χαρά, το ενδιαφέρον και τη δημιουργικότητα στην εργασία”.

Αυτός ο πολίτης έχει πολλά καθήκοντα.

Πρέπει να προσέχει την υγεία του, να παρακολουθεί ανελλιπώς την πλημμύρα πληροφοριών σχετικά με τα… πάντα, να διαχειρίζεται με φειδώ τα οικονομικά του, να στηρίζει ψυχολογικά τους άλλους, ακόμα και να συμμετέχει ενεργά στην εκπαίδευση των παιδιών του. Η λίστα είναι ατελείωτη και όλα αυτά ενώ ταυτόχρονα πρέπει να δουλεύει.

“Αυτό που οι περισσότεροι από μας δεν καταλαβαίνουν”, συμπληρώνει η καθηγήτρια, “είναι ότι η καθημερινή μας παραγωγικότητά δεν αντικατοπτρίζεται μόνο με τις επιτυχίες που μπορούμε να μοιραστούμε στα social media. Μια πιο ακριβής εικόνα της πρέπει να περιλαμβάνει το σύνολο αυτών που κάνουμε μέσα στη μέρα, χαοτική και τρομακτική όπως μπορεί να μας φαίνεται.”


Συναισθηματικές πρώτες βοήθειες.

Ιστορίες που εμπνέουν και παρακινούν για όταν είσαι μπροστά σε (ηθικά) διλήμματα. Κάθε εβδομάδα στο email σου. Σαν να είχες έρθει στη ζωή με manual.


Στο τέλος κάθε ημέρας, πρέπει να αναγνωρίζεις τις νίκες σου – μεγάλες και μικρές – και να τις γιορτάζεις.

Είναι κατανοητό ότι είμαστε πιο ενθουσιασμένοι όταν πετυχαίνουμε κάτι το σημαντικό ή λύνουμε ένα δύσκολο πρόβλημα, από όταν κάνουμε απλά ένα μικρό βήμα μπροστά.

“Αλλά”, προσθέτει η Amabile, “οι μεγάλες επιτυχίες συμβαίνουν πολύ πιο σπάνια από τις μικρές νίκες. Αν περιμένουμε να νιώσουμε καλά για τη δουλειά μας μέσα από αυτές, οι περισσότεροι από εμάς είμαστε καταδικασμένοι να υποφέρουμε από χρόνια βαρεμάρα.»

Αυτή η πραγματικότητα κάνει ακόμα πιο σημαντικό το να μπορείς να αναγνωρίζεις και να τιμάς τις λιγότερο εντυπωσιακές – αλλά πολύ πιο συχνές – περιπτώσεις που έκανες πρόοδο προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Σύμφωνα μάλιστα με την έρευνα της Amabile και αντίθετα με την κοινή λογική, αυτές οι μικρές νίκες μπορούν να έχουν αντίστοιχα θετικό αντίκτυπο όπως και τα τεράστια επιτεύγματα στην αίσθηση της αυτο-αποτελεσματικότητας, της ευτυχίας και, τελικά, της παραγωγικότητας της ίδιας.

Θέλει εξάσκηση το σπορ.

Ποιες είναι λοιπόν μερικές μικρές νίκες από τις οποίες μπορείς να αρχίσεις; Κυριολεκτικά οτιδήποτε. Η καθηγήτρια και ο σύζυγος της για παράδειγμα γιόρτασαν πρόσφατα την διαδρομή για τα εβδομαδιαία ψώνια στο super market που είχαν παραμελήσει για ένα μήνα!

“Ήθελα απεγνωσμένα να συνεχίσω την έρευνα μου, αποφάσισα όμως ότι το μίνι-ταξίδι ήταν ακριβώς αυτό που έπρεπε να κάνω εκείνη τη στιγμή”, μας είπε η Amabile.

Οι δικές μου μικρές νίκες της ημέρας; Λοιπόν, διέγραψα από τον υπολογιστή μου ένα σωρό άχρηστα αρχεία, έκανα το ψυγείο μου να λάμπει και επιτέλους διάβασα ένα κεφάλαιο από το βιβλίο που καθόταν στο κομοδίνο μου για ένα χρόνο.

Δεν ακούγονται πολύ εντυπωσιακές, αλλά είναι αυτό ακριβώς που σου χρειάζεται.


Απόδοση βασισμένη στο The Power of Low-Stakes Productivity της Leah Fessler για τους The New York Times. Η μουσική είναι μια συνεργασία της Αμερικάνας τραγουδίστριας Angela Olsen με τον μουσικό και DJ Mark Ronson.


<

>