Πριν τσακωθείς μαζί του, κατάλαβε ότι εσύ είσαι το παράδειγμα.
Νίκος Κακαβούλης
Θες να έχεις τα χέρια σου ελεύθερα; Άκουσέ το σε αφήγηση από τη Νανά Τσούμα.
Έχω ένα συνάδελφο που είναι η μαύρη τρύπα της παραγωγικότητας του γραφείου. Δεν είναι ότι δεν προσπαθεί, νομίζω έχει καλές προθέσεις, αλλά δεν παραδίδει αυτά που υπόσχεται, ποτέ, σε μένα τουλάχιστον. Πως να προσεγγίσω το θέμα χωρίς να βλάψω κανέναν, ειδικά την εταιρεία;
– ΑΝΩΝΥΜΟΣ
Μια προσπάθεια που ξεκινάει από σένα.
Η πιο δύσκολη πλευρά της δουλειάς σου δεν έχει να κάνει με τη διαχείρηση των κερδών, τις προθεσμίες και τη μελέτη του ανταγωνισμού. Έχει να κάνει με την δυσκολία του να συνδιαλέγεσαι καθημερινά με αυτά τα ενδιαφέροντα, εξωτικά και ενίοτε απρόβλεπτα όντα, που λέγονται συνάδελφοί.
Όλα ξεκινούν από τ’ ότι για να πετύχεις τους στόχους σου σχεδόν πάντα εξαρτάσαι από άλλους ανθρώπους, τις υποσχέσεις και το αίσθημα ευθύνης τους. Κάτω από τέτοιες συνθήκες, είναι λογικό να τους κρατάς υπόλογους σε αυτά που σου υπόσχονται – η επαγγελματική σου επιβιώση σου εξαρτάται από αυτό.
Για να απαιτείς όμως από κάποιον να αναλάβει τις ευθύνες του – για οτιδήποτε, ειδικά για τη δουλειά του – πρέπει πρώτα απ’ όλα να μπορείς να τον καταλάβεις στ’ αλήθεια και σε βάθος, τον ίδιο σαν άνθρωπο και τις ιδιαίτερες συνθήκες του.
Με αυτή την κατανόηση στο χέρι μπορείς μετά να εκτιμήσεις αν ο άλλος θα έπρεπε να κάνει διαφορετικά τα πράγματα που υπόσχεται. Έτσι μόνο θα μπορέσεις να επικοινωνήσεις μαζί του αποτελεσματικά για την όποια απαραίτητη διόρθωση στην πορεία, χωρίς να τον κάνεις να κακιώσει μαζί σου ή να πληγωθεί. Και αν στην τελική δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτό που περιμένεις ή σε αυτό που σου έταξε, υπευθυνότητα από την πλευρά σου σημαίνει να έχεις το θάρρος να τον απομακρύνεις.
Το να απαιτείς από κάποιον να αναλάβει τις ευθύνες του μπορεί να ξεκινά από σένα αλλά δεν μένει εκεί.
Αυτό το “αίτημα” δεν σημαίνει να αναγκάζεσαι να μανατζάρεις και τις πιο μικρές λεπτομέρειες του έργου και σίγουρα δεν απαιτεί να προσδοκάς την τελειότητά. Έτσι και αλλιώς δεν είναι πρακτικό να περιμένεις θαύματα από ανθρώπους που έχουν λυγίσει από τον όγκο εργασίας και σίγουρα δεν είναι δίκαιο.
Αλλά είναι τέτοια η ανθρώπινη φύση, που αν δεν παίξεις τα χαρτιά σου σωστά, μπορεί να σε μισήσουν. Το είδος μας γενετικά δεν θέλει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του και εσύ σίγουρα δεν θέλεις να χρειάζεται να είσαι αυτός που θα έχει το βάρβαρο ρόλο να τις υπενθυμίζει.
Συναισθηματικές πρώτες βοήθειες.
Ιστορίες που εμπνέουν και παρακινούν για όταν είσαι μπροστά σε (ηθικά) διλήμματα. Κάθε εβδομάδα στο email σου. Σαν να είχες έρθει στη ζωή με manual.
Ευτυχώς υπάρχει λύση.
Μια απλή προσέγγιση που (επιβεβαιωμένα) λειτουργεί είναι να βοηθήσεις τους συνεργάτες σου να καταλάβουν την αξία αυτών που κάνουν και τη σημασία του τρόπου που τα παραδίδουν, χωρίς να τους αφήσεις στο απυρόβλητο για τις παραλείψεις τους. Να ένας μικρός οδικός χάρτης για το πως μπορείς να το πετύχεις:
A. Κράτα το λόγο σου και βεβαιώσου ότι θα κρατήσει τον δικό του.
Αν συμφώνησες με έναν συνεργάτη ότι κάτι θα υλοποιηθεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο, φρόντισε να πάει ακριβώς με αυτόν τον τρόπο – εκτός αν συνεννοηθείς ότι τα πράγματα θα γίνουν διαφορετικά. Κάποιες φορές θα χαθει – είναι φυσιολογικό. Όλοι μας προτιμάμε τις δραστηριότητες που μας αρέσουν, από αυτές που πρέπει να γίνουν. Αν η προσοχή του έχει διασπαστεί, τότε οφείλεις και για τους δυο σας να τον επαναφέρεις. Οι τακτικές ενημερώσεις για την πρόοδο μιας οποιασδήποτε δραστηριότητας είναι χρήσιμες και σημαντικές.
Β. Αποδέξου ότι υπάρχουν δύο διαφορετικά είδη αποτυχίας και μάθε να τα ξεχωρίζεις.
Η μία είναι αυτή που συνέβη επειδή ο άλλος παραβίασε τα συμφωνηθέντα και η άλλη αυτή που επήλθε ακριβώς επειδή τίποτα δεν είχε συμφωνηθεί καθαρά. Δεν έχεις δικαίωμα να απαιτείς από τον άλλον να αναλάβει τις ευθύνες του όταν δεν τις έχεις ξεκαθαρίσει πρώτα εσύ.
Ένα λάθος πρωτάρη; Να βασίζεσαι στα αυτονόητα. Η κοινή λογική δεν είναι καθόλου κοινή – οφείλεις να είσαι πάντα συγκεκριμένος. Και αν τέτοιες αποτυχίες συμβαίνουν συχνά να είσαι έτοιμος να παραδεχτείς ότι ίσως κάτι δεν πάει καλά με τη δική σου προσέγγισή.
Γ. Απόφυγε με κάθε κόστος να σε ρουφήξει η “μαύρη τρύπα” της αναποτελεσματικότητας.
Αυτή συμβαίνει όταν καλείσαι να εκτελέσεις τα καθήκοντα ενός συνεργάτη, ειδικά όταν είσαι ο μάνατζέρ του, χωρίς να παραδέχεσαι ότι αυτό είναι πρόβλημα και για τους δυο σας και για την εταιρία. Σε αυτή την περίπτωση η δουλειά αρχίζει και ξεγλιστρά από τα χέρια σου και τα καθήκοντά σου αρχίζουν να επεκτείνονται σε περιοχές που καλύτερα θα ήταν να τις εκτελούσαν άλλοι.
Βλέπεις, η “μαύρη τρύπα” συμβαίνει όταν αποτυγχάνεις συστηματικά να σχεδιάσεις μια περιοχή ευθύνης με τέτοιο τρόπο ώστε να μην χρειάζεται να την εκτελείς ο ίδιος, αλλά άλλοι που είναι ικανότεροι από σένα για αυτό. Ξέρεις ότι έχεις πέσει μέσα σε μια τέτοια “μαύρη τρύπα” όταν περνάς περισσότερο χρόνο για τις υποχρεώσεις τρίτων παρά για τις δικές σου.
Δ. Να προσέχεις τους “αφελείς του γραφείου”.
Είναι αυτοί που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τη διαφορά των καθημερινών καθηκόντων με τους ευρύτερούς στόχους του οργανισμού. Είναι επικίνδυνοι γιατί δεν μπορείς να τους εμπιστευτείς. Αυτοί που καταλαβαίνουν τι σημαίνει στρατηγικός στόχος μπορούν παράλληλα και να συνθέσουν τις σκέψεις τους.
Ένας απλός τρόπος για να το τεστάρεις είναι ο ακόλουθος. Αν κάνεις μια γενική ερώτηση του τύπου “Πώς πάει ο στόχος Α;” μια καλή απάντηση θα είναι πρώτα μια γενική επισκόπηση του στόχου, μετά μια ανασκόπιση της μεγάλης εικόνας και στη συνέχεια μια περιγραφή της αλληλουχίας των βημάτων που γίνονται για να επιτευχθεί. Οι “αφελείς” αρκούνται σε μια περιγραφή των καθηκόντων τους αποκομμένη από το μεγάλο στόχο.
Ε. Μείνε μακριά από τη φιλοσοφία του “θεωρητικά μπορεί”.
Πρόκειται για έναν τρόπο σκέψης που σου επιτρέπει, λανθασμένα, να υποθέτεις ότι οι άλλοι μπορούν να πετύχουν κάτι ακόμα και όταν οι ίδιοι ξέρουν ότι δεν μπορούν να τα καταφέρουν. Για να πετύχεις όμως οτιδήποτε πραγματικό σε αυτόν τον κόσμο, χρειάζεσαι συνεργάτες με χειροπιαστή εμπειρία και με παρελθόν επιτυχιών. Το ότι ο “Μήτσος θεωρητικά θα μπορούσε να κάνει τασκ”, που στην πράξη δεν έχει κάνει ποτέ, δεν θα σε βοηθήσει να κόψεις το νήμα του νικήτή.
Όλα αρχίζουν από σένα.
Οι συνεργάτες σου μπορούν να είναι η πηγή των μεγαλύτερων ευχαριστήσεων και θριάμβων σου. Αναπληρώνουν τις αδυναμίες σου, μεγεθύνουν τις ικανότητες σου και πολλαπλασιάζουν την ενέργειά σου.
Το να δουλεύεις όμως αποτελεσματικά μαζί τους δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε αυτονόητο. Απαιτεί να επικοινωνείς καθαρά και αποφασιστικά, να καταλαβαίνεις και να παραδέχεσαι τις αδυναμίες σου, να έχεις έλεγχο στα συναισθήματά σου και, πάνω από όλα, να είσαι ο ίδιος ο υπεύθυνος των απαιτήσεων σου και το υπέρτατο παράδειγμα.
Απόδοση βασισμένη στο βιβλίο Principles: Life & Work του Ray Dalio. Ο Dalio είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους επενδυτές του κόσμου και ιδρυτής του hedge fund Bridgewater Associates. Η μουσική είναι από τους Νεοϋορκέζους LCD Soundsystem, που δεν υπάρχουν πια.