Συχνά, μια κουβέντα στα όρθια βοηθά να αρχίσεις να καταλαβαίνεις τους δίπλα σου καλύτερα.
Νίκος Κακαβούλης
Θες να έχεις τα χέρια σου ελεύθερα; Άκουσέ το σε αφήγηση από τη Νανά Τσούμα.
Οι μισοί συνάδελφοι στο γραφείο μαζεύονται στο διάλειμμα και κουτσομπολεύουν τους άλλους μισούς. Όταν τους πλησιάζω σταματάνε. Υποπτεύομαι πως λένε και για μένα. Τί να κάνω;
– ΑΝΩΝΥΜΟΣ
Υπάρχει μια γενίκευση που μπορείς να διακινδυνεύσεις.
Οι συνάδελφοι σου είναι – άπαπα – δύσκολοι. Κάνουν υπερβολική φασαρία για μικροπράγματα ή το κρατάνε συνέχεια ραμμένο. Δεν ακούν ή μιλάνε ασταμάτητα. Καθυστερούν να παραδώσουν ή βιάζονται να κάνουν τα πάντα. Εξοργίζονται εύκολα ή είναι εντελώς αναίσθητοι. Μαχαιρώνουν πισώπλατα ή κάνουν αδικαιολόγητες γλύκες. Πανικοβάλονται με ασημαντότητες ή τίποτα δεν τους αγγίζει. Και αυτά για να ξεκινήσουμε..
Το πιθανότερο είναι να μην είσαι ο μόνος με τα προβλήματα που προκαλεί αυτή η κατάσταση. Υπάρχουν πολλές λύσεις αν χαλάσει ο υπολογιστής σου, ελάχιστες όμως αν αυτοί με τους οποίους συνεργάζεσαι διαταράσσουν καθημερινά την ψυχική σου ηρεμία. Μέσα στην απόγνωση, βρίσκεις παρηγοριά: αρχίζεις να κουτσομπολεύεις. Όχι κακοπροαίρετα. Βρίσκεις ένα σύμμαχο κάπου στην ομάδα σου με τον οποίο ανά τακτά διαστήματα αποφορτίζεις όλη τη συσσωρευμένη λύπη για τη συμπεριφορά των συναδέλφων σου.
Το πρόβλημα με το κουτσομπολιό στο γραφείο δεν είναι ότι συμβαίνει, αλλά το ότι κανείς δεν το παίρνει αρκετά σοβαρά.
Κουτσομπολεύεις για να ξεθυμάνεις από τον πόνο σου αλλά και από την απελπισία της πραγματικότητας ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα το θετικό για να αλλάξεις αυτή τη δυναμική. Το πολύ πολύ να επισημάνεις το πρόβλημα με μια γερή δόση ειρωνείας και να αναστενάζεις όταν πίνεις καφέ με το φίλο σου σε μια σκοτεινή γωνιά του γραφείου. Το κουτσομπολιό μοιάζει με ακόμα μια ήττα. Δεν σου δίνει ελπίδα ότι θα σε απαλλάξει από το καθημερινό βασανιστήριο ούτε βελτιώνει τις σχέσεις στο γραφείο.
Παρ`όλα αυτά το κουτσομπολιό είναι πολύ πιο ενδιαφέρον και σημαντικό από ότι φαίνεται σε πρώτη όψη.
Πρώτον δίνει απλόχερα εξαιρετικές πληροφορίες για το τι πάει στραβά σε μια εταιρία και πως μπορεί κάποιος με μικρές παρεμβάσεις να διορθώσει. Δεύτερον και σημαντικότερο, παρά τον αόριστο και γενικόλογο χαρακτήρα του, αγγίζει καθημερινά κομβικά ζητήματα. Το κουτσομπολιό σου περιστρέφεται γύρω από θεμελιώδεις ιδέες της ψυχολογίας του γραφείου. Όταν κουτσομπολεύουμε εμμέσως πλην σαφώς μιλάμε για την επικοινωνία, την εμπιστοσύνη, την αυτοεκτίμηση, την κατανόηση των άλλων, την αυτογνωσία, το σεβασμό και τη δημιουργικότητα. Μπορεί να μην χρησιμοποιείς ακριβώς αυτούς τους όρους. Μπορεί οι ιστορίες σου να κολλάνε σε συγκεκριμένους ανθρώπους και να κατακρίνουν αμείλικτα τις αδυναμίες τους. Στην πραγματικότητα όμως επισημαίνεις τις πάμπολλες αποτυχίες της συναισθηματικής ανάπτυξης των γύρω και του εαυτού σου.
Συναισθηματικές πρώτες βοήθειες.
Ιστορίες που εμπνέουν και παρακινούν για όταν είσαι μπροστά σε (ηθικά) διλήμματα. Κάθε εβδομάδα στο email σου. Σαν να είχες έρθει στη ζωή με manual.
Δεν είναι τόσο δύσκολο.
Αρκεί να καταλάβεις τη χρησιμότητά του κουτσομπολιού και να ξεκινήσεις να αναλύεις τα πραγματικά ψυχολογικά θέματα που υποβόσκουν κάτω από τα καυστικά σχόλιά σου. Θα περάσεις έτσι από απλές ειρωνικές περιγραφές ανθρώπων που τόσο σε ενοχλούν, στην αναγνώριση μερικών πιο βασικών θεμάτων που αφορούν την ίδια τη συναισθηματική σου/τους υπόσταση.
“Ξέχασε” ότι σε εμποδίζει.
Μέρος αυτού που σε αποθαρρύνει από το να εμβαθύνεις στην ψυχολογία των συναδέλφων σου είναι η βαθιά ριζωμένη αντίληψη ότι το γραφείο είναι ένας αυστηρά “επαγγελματικός” χώρος. Με αυτό εννοούμε ένα μέρος που δεν έχουν χώρο οι συναισθηματισμοί. Ένα χώρο που αφήνεις την προσωπική ζωή πίσω σου, εκτελείς τα καθήκοντά σου με ακρίβεια μηχανής και μετά επιστρέφεις στην υπόλοιπη ζωή σου.
Αν και σήμερα θεωρείται αδιανόητο το να μην συζητάς θέματα που αφορούν την ψυχολογία σου με το δεσμό σου ή τους φίλους σου, υπάρχει μια κοινωνική απαίτηση το γραφείο να είναι μια πιο απλή αρένα. Εδώ οι δυσκολίες και οι λύπες της ζωής δεν πρέπει να σε αγγίζουν. Άπαξ και βρίσκεσαι στη θέση σου μέσα στο κουβούκλιό σου (ή πίσω από την κάμερα του Zoom), δεν μπορείς πια να κλάψεις ή να πανικοβληθείς, να δεις τους συναδέλφους σου με τρόμο ή ζήλια, να επικεντρωθείς σε κάποιον άλλο και όχι στη δουλειά ή να διαταράξεις με οποιοδήποτε τρόπο την εργασιακή ροή με τους ψυχαναγκασμούς και τις ιδιορρυθμίες σου.
Παρόλα αυτά ποτέ δεν θα καταφέρνεις να είσαι τόσο ψύχραιμος και νηφάλιος. Οι κρίσεις, τα πάθη, οι νευρώσεις, οι ζήλιες θα σε συνοδεύουν και στο γραφείο. Όπως και όλοι μας ανεξαιρέτως δεν θα γίνεις ποτέ ο ιδανικός επαγγελματίας που ονειρευόσουν. Όσο και να προσπαθήσεις δεν θα καταφέρεις να ξεχωρίσεις την τόσο πολύπλοκη, απαιτητική φύση σου από το συγκρατημένο, νηφάλιο ρομπότ που περιμένουν να είσαι στη δουλειά. Και αυτό είναι εντάξει.
Απόδοση βασισμένη στο πολύ χρήσιμο How to Get On With Your Colleagues του The School of Life. Η μουσική είναι (ένα απίθανο ποίημα) της Γαλλικής electronic music band Μ83.